نام ژنریک
Ranitidine HCl
شکل دارویی
اشكال دارويي:
Injection: 25 mg/ml, 2ml
Tablet : 150, 300mg
Tablet, Effervescent : 150, 300mg
Capsule, Gelatin Coated : 150mg
Solution: 75mg/5ml
موارد مصرف
موارد و مقدار مصرف
الف) درمان كوتاه مدت زخم دوازدهه و معده، درمان حالات مرضي ترشح بيش از حد اسيد، مانند سندرم زولينگر – اليسون.
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 150 ميليگرم دو بار در روز يا مقدار 300 ميليگرم به هنگام خواب مصرف ميشود. در بيماران مبتلا به سندرم زولينگر – اليسون ممكن است مقادير تا g/day 6 تجويز شود.
اين دارو را ميتوان تا مقدار 50 ميليگرم هر 8-6 ساعت تزريق عضلاني يا وريدي كرد.
كودكان يك ماه تا 16 سال: براي درمان زخمهاي دوازدهه و معده mg/kg 4-2 خوراكي در دو دوز منقسم، حداكثر تا 300 ميليگرم در روز مصرف ميشود.
ب) درمان نگهدارنده در زخم دوازدهه يا زخم معده خوشخيم.
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 150 ميليگرم هنگام خواب مصرف ميشود.
كودكان يك ماه تا 16 سال: mg/kg 4-2 خوراكي روزانه حداكثر تا 150 ميليگرم در روز مصرف ميشود.
پ) درمان بيماري بازگشت ترشحات معده به مري (GERD).
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 150 ميليگرم دو بار در روز مصرف ميشود.
كودكان يك ماه تا 16 سال: mg/kg 10-5 روزانه در دو دوز منقسم مصرف ميشود.
ت) پيشگيري از زخم گوارشي.
بزرگسالان: انفوزيون مداوم وريدي 150 ميليگرم دارو در محلول سازگار با سرعت mg/h 6.25.
ث) ازوفاژيت زخمي شونده.
بزرگسالان: 150 ميليگرم يا 10 ميليليتر روزانه هر 6 ساعت.
كودكان يك ماه تا 16 سال: mg/kg 10-5 روزانه در دو دوز منقسم مصرف ميشود.
ج) درمان سرپايي براي سوزش سر دل گاهگاهي، سوءهاضمه، برگشت اسيد.
بزرگسالان و كودكان بزرگتر از 12 سال: 75 ميليگرم روزانه يا دو بار در روز، حداكثر 150 ميليگرم در 24 ساعت.
تنظيم دوز: در صورت كليرانس كراتينين كمتر از ml/min 50 به صورت mg 150 در 24 ساعت يا mg 50 وريدي يا عضلاني هر 18 يا 24 ساعت تجويز شود. دفعات تجويز را در صورت لزوم ميتوان با احتياط به هر 12 ساعت افزايش داد.
موارد منع مصرف
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: آلرژي به دارو.
موارد احتياط: مصرف طولاني مدت داور باعث كمبود ويتامين B12 ميشود. بندرت باعث حالت گيجي شده كه 4-3 روز بعد از قطع دارو برميگردد. سن بالا (بيشتر از 50 سال)، نارسايي كبدي و كليوي ريسك فاكتورهاي اين حالت هستند. برطرف شدن علائم، وجود بدخيمي را رد نميكند. در سابقه پورفيري حاد و نارسايي كبدي با احتياط استفاده شود. اصلاح دوز در نارسايي كليوي لازم است.
ايمني و اثربخشي دارو در كودكان زير يك ماه اثبات نشده است.
عوارض جانبی دارو
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي : كسالت، سرگيجه، اغتشاش شعور برگشتپذير، آشفتگي، توهمات.
پوست: بثورات پوستي.
دستگاه گوارش: يبوست، تهوع، درد شكم.
خون (نادر): لكوپني برگشتپذير، گرانولوسيتوپني، آگرانولوسيتوز، ترومبوسيتوپني.
موضعي: خارش.
ساير عوارض: آنافيلاكسي، آنژيو ادم.
مسموميت و درمان
هيچ موردي از مصرف بيش از حد اين دارو گزارش نشده است. با اين وجود، درمان شامل ايجاد استفراغ يا شستشوي معده و انجام اقدامات حمايتي، در صورت نياز، است. همودياليز رانيتيدين را از بدن خارج ميكند.
موارد قابل توجه
–
تداخل دارویی
تداخل دارويي
داروهاي ضد اسيد جذب رانيتيدين را كاهش ميدهند. مصرف اين داروها بايد حداقل با فاصله يك ساعت از يكديگر صورت گيرد.
دارو باعث كاهش جذب ديازپام ميشود.
مصرف همزمان با گليپيزايد باعث افزايش هايپوگليسمي ناشي از اين دارو ميشود.
باعث كاهش كليرانس كليوي پروكائين آميد ميشود.
با كليرانس وارفارين نيز تداخل ميكند. بيمار را بدقت مانيتور كنيد.
مکانیزم اثر
تداخل دارويي
داروهاي ضد اسيد جذب رانيتيدين را كاهش ميدهند. مصرف اين داروها بايد حداقل با فاصله يك ساعت از يكديگر صورت گيرد.
دارو باعث كاهش جذب ديازپام ميشود.
مصرف همزمان با گليپيزايد باعث افزايش هايپوگليسمي ناشي از اين دارو ميشود.
باعث كاهش كليرانس كليوي پروكائين آميد ميشود.
با كليرانس وارفارين نيز تداخل ميكند. بيمار را بدقت مانيتور كنيد.
فارماكوكینتیك
فارماكوكينتيك
جذب: تقريباً 60-50 درصد يك مقدار مصرف خوراكي جذب ميشود، غذا تأثير قابل توجهي بر جذب اين دارو ندارد. بعد از تزريق عضلاني، جذب رانيتيدين از محل تزريق سريع است.
پخش: در بسياري از بافتهاي بدن و نيز در مايع مغزي – نخاعي (CSF) و شير انتشار مييابد. حدود 19-10 درصد به پروتئين پيوند مييابد.
متابوليسم: در كبد متابوليزه ميشود.
دفع: از راه ادرار و مدفوع دفع ميشود. نيمه عمر دارو 2 الي 3 ساعت بوده كه در نارسايي كليوي افزايش مييابد.
سایر اطلاعات
طبقهبندي فارماكولوژيك: آنتاگونيست گيرندههاي H2 هيستامين.
طبقهبندي درماني: ضد زخم گوارشي.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده B
نامهاي تجاري: Orbis
ملاحظات اختصاصي
1- براي مصرف اين دارو از طريق لوله بيني – معدي (NG-Tube)، قرصها را ميتوان به صورت پودر در آورد. بعد از تجويز دارو، لوله بايد شسته شود تا از ورود كامل به معده اطمينان حاصل شده و از انسداد لوله جلوگيري گردد.
2- براي تزريق مستقيم وريدي رانيتيدين، بايد آن را تا حجم 20 ميليليتر رقيق و طي مدت پنج دقيقه تزريق كرد. براي تزريق عضلاني، دارو بدون رقيق شدن مصرف ميشود. همچنين، اين دارو ممكن است به صورت انفوزيون متناوب وريدي مصرف شود. در اين صورت، مقدار 50 ميليگرم رانيتيدين در 100 ميليليتر دكستروز پنج درصد در آب رقيق ميشود و طي 20-15 دقيقه انفوزيون ميگردد.
3- تنظيم مقدار مصرف در بيماران مبتلا به عيب كار كليه ممكن است ضروري باشد.
4- دياليز رانيتيدين را از بدن خارج ميكند. اين دارو بايد بعد از انجام دياليز مصرف شود.
5- افراد ناتوان دچار گيجي برگشتپذير، افسردگي و توهمات را بدنبال مصرف دارو تجربه ميكنند.
6- در طول مدت مصرف از نظر دردهاي شكمي، وجود خون در مدفوع يا محتويات معده بيمار را ارزيابي كنيد.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- اين دارو را طبق دستور پزشك مصرف كنيد. براي دستيابي به بهبود مطلوب، مصرف دارو را حتي بعد از برطرف شدن درد ادامه دهيد.
2- اگر دارو را به صورت مقدار واحد در روز مصرف ميكنيد، آن را به هنگام خواب مصرف نماييد.
3- مصرف دارو بدون نسخه بيشتر از 2 هفته توصيه نميشود.
مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده به دليل كاهش كليرانس كليه ممكن است دچار عوارض جانبي بيشتري شوند. در بيماران ناتوان ممكن است اغتشاش شعور برگشتپذير، آشفتگي، افسردگي و توهمات بروز كنند.
مصرف در شيردهي: رانيتيدين در شير ترشح ميشود. مصرف اين دارو در شيردهي بايد با احتياط صورت گيرد.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
رانيتيدين ممكن است موجب حصول نتايج مثبت كاذب در آزمونهاي تعيين پروتئين ادرار با استفاده از روش multistix شود.
رانيتيدين ممكن است غلظت سرمي كرآتينين، آلانين آمينوترانسفراز (ALT) را افزايش دهد. اين دارو ممكن است تعداد گلبولهاي سفيد خون، گلبولهاي قرمز خون و پلاكتها را كاهش دهد.