ایبوپروفن Ibuprofen

نام ژنریک:

  • ایبوپروفن

نام لاتین:

  • Ibuprofen

نام تجاری:

  • ®Bropain
  • ®Advil
  • ®Gelofen 400
  • ®Brofen

گروه دارویی -درمانی:

  • مشتقات اسید پروپیونیک
  • ضد التهاب غیر استروئیدی
  • ضد درد غیر مخدر
  • ضدتب

طبقه بندی مارتیندل:

  • داروهای مسکن
  • ضد التهاب
  • ضد تب

طبقه بندی در بارداری:

  • گروه B

اشکال دارویی:

  • قرص روکشدار: 200 میلی گرم و 400 میلی گرم
  • کپسول ژلاتینی: 200 میلی گرم و 400 میلی گرم
  • سوسپانسیون خوراکی: 100 میلی گرم/ 5 میلی لیتر
  • ژل موضعی: 5 درصد

موارد مصرف:

  • ایبوپروفن (بروفن، ادویل، ژلوفن 400) در تسکین درد و تب کاربرد دارد. ایبوپروفن در یک گروه از داروها به نام داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی قرار داشته و دارای اثرات ضد درد و ضد التهاب است و فاقد کورتون(کورتیکواستروئید) می باشند. در دندان درد، سردرد، درد بعد از عمل، گوش درد، درد قاعدگی یا درد پریود و نقرس استفاده می شود.
  • ایبوپروفن در بیماری های التهابی مانند آرتریت نیز کاربرد دارد.
  • این دارو در تسکین دردهایی نظیر آرتریت (التهاب مفاصل)،رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان،کمردرد، سردردهای میگرنی و دردهای پس از عمل جراحی کابرد دارد.

روش و مقدار مصرف:

  • ایبوپروفن در بالغین: 200 تا 800 میلی گرم از دارو از راه خوراکی (قرص یا کپسول ایبوپروفن) سه تا چهار بار در روز مصرف می شود. برای اثرات ضد درد و ضد تب، نهایتا تا دوز 1200 میلی گرم روزانه مصرف می شود. دستور مصرف ایبوپروفن، هر 8 ساعت یا هر 6 ساعت است. برای پایین آوردن تب نباید از ایبوپروفن بیش از 3 روز استفاده کرد. در اطفال برای کاهش تب و درد از شربت یا سوسپانسیون ایبوپروفن استفاده می شود.

مکانیسم اثر:

  • مکانیسم اثر ایبوپروفن احتمالا از طریق مهار سنتز پروستاگلاندین است. عملکرد آنزیم سیکلواکسیژناز را مهار کرده و تشکیل پیش سازهای PG و ترومبوکسان از اسید آراشیدونیک را کاهش می دهد.

فارماکوکینتیک:

  • 80 درصد ایبوپروفن از طریق گوارشی جذب می شود.
  • نیمه عمر دارو 2 تا 4 ساعت است.
  • ایبوپروفن به طور عمده از راه ادرار دفع می شود.

نکات با اهمیت:

  • ایبوپروفن (ادویل، ژلوفن، بروفن) در دردهای قاعدگی یا پریود (دیسمنوره) اثر خوبی دارد و اگر 24 ساعت قبل از شروع خونریزی مصرف شود می تواند اثر بیشتری داشته باشد.
  • نیم ساعت بعد از مصرف خوراکی ایبوپروفن، اثرات ضد درد آن آغاز می شود.
  • در صورت سابقه ی آسم، حساسیت، زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)، بیماری قلبی یا عروقی، لوپوس، مشکلات کبدی، کلیوی، بیماری پارکینسون، صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.
  • مصرف همزمان استامینوفن و ایبوپروفن در طولانی مدت خطر بروز عوارض جانبی کلیوی را افزایش می یابد.

موارد منع مصرف:

  • در افرادی که حساسیت مفرط به دارو یا حساسیت به سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی دارند و افراد با سابقه ی فشار خون بالا و يا وجود لخته در عروق و سابقه ی حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین ،ايندومتاسين،سلکوکسیب و پوبروفن و…) منع مصرف دارد.

تداخلات دارویی:

  • مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد انعقاد خوراکی احتمال خطر خونریزی را بیشتر می کند.
  • مصرف طولانی مدت و همزمان ایبوپروفن با استامینوفن باعث افزایش خطر بروز عوارض جانبی کلیوی می گردد.
  • این دارو اثر داروهای ضد فشار خون را کاهش می دهد.
  • مصرف همزمان ایبوپروفن با انسولین و داروهای پایین آورنده قند خون خوراکی، باعث افزایش اثر آنها (یعنی کاهش قند خون) می شود.
  • مصرف این دارو با داروهای هم خانواده خودش (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) باعث افزایش عوارض جانبی گوارشی می شود.
  • این دارو باعث ایجاد اثرات مسمومیت داروهای لیتیوم، متوتروکسات، وراپامیل، نیفیدیپین و پروبنسید می شود.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر ،ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

از جمله عوارض جانبی ایبوپروفن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • CNS: سردرد، خواب آلودگی، سرگیجه، ضعف، مننژیت آسپتیک، ورتیگو
  • GI: تهوع، استفراغ، خونریزی دستگاه گوارش، یبوست، بی اشتهایی، اسهال
  • Derm: خارش، راش،کهیر
  • EENT: وزوز گوش، اختلال بینایی
  • CV: طپش قلب، ادم محیطی، نارسایی احتقانی قلب، افت فشار خون، تاکیکاردی
  • GU: نارسایی کلیه برگشت پذیر، کاهش کلیرانس کراتینین
  • HEMA: افزایش BT
  • Other: برونکواسپاسم

توجه: در صورت ایجاد واکنش افزایش حساسیت یا مسمومیت کبدی یا کلیوی، مصرف دارو باید قطع گردد. در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.

مصرف در بارداری و شیردهی:

  • از مصرف ایبوپروفن در بارداری خصوصا سه ماهه سوم خودداری شود.
  • ایبوپروفن به مقدار کمی در شیر ترشح می شود. با این حال باید تا حد امکان از مصرف ایبوپروفن در شیردهی خودداری شود. در حین درمان با ایبوپروفن قطع شیردهی لازم است.

توجهات پزشکی- پرستاری:

  • پاسخ مناسب درمانی اغلب طی دو هفته ایجاد می شود.
  • بیمارانی که سابقه نارسایی قلبی دارند، بهتر است از نظر بروز احتباس مایعات یا ادم تحت نظر قرار گیرند.
  • در بیمارانی که به مدت طولانی از این دارو استفاده می نمایند، باید بررسی های دوره ای از نظر هموگلوبین سرم، تست های بررسی عملکرد کلیه و کبد، تست های شنوایی و معاینات چشمی صورت گیرد.
  • بیمار را از نظر بروز ناراحتی گوارشی و علائم و نشانه های خونریزی دستگاه گوارش تحت نظر بگیرید.
  • علائم مسمومیت حاد در کودکان شامل: آپنه، سیانوز، سرگیجه است.

اسامی تجاری موجود در ایران:

  • قرص بروپین 400 میلی گرم
  • قرص ایبوکیم 400 میلی گرم
  • قرص ایبوپروفن دی پی 400 میلی گرم
  • قرص ایبوبروفن آی پی پی 400 میلی گرم
  • قرص ایبوپروفن لقمان 400 میلی گرم
  • قرص ایبوپروفن روزدارو 400 میلی گرم