علت ریزش مو در طب سنتی چیست؟

ریزش موی سر شکایت رایج در هر دو جنس است و البته در مردان شایعتر است. ریزش مو یا کاهش موی سر یا هر قسمتی از بدن را آلوپسی( (Alopecia گویند. به عبارت دیگر، کاهش حجم مو به دنبال ریزش غیر طبیعی آن در نواحی که قبلا رویش مو وجود داشته ریزش مو گفته می شود.

اغلب افراد روزانه به طور متوسط 50 تا 100 تار موی سر خود را به دلیل ریزش از دست می‌دهند، اما این میزان از ریزش مو کاملا طبیعی است و از نظر ظاهری هم به چشم نمی‌آید.

ریزش مو  می‌تواند فقط در ناحیه سر باشد یا کل بدن را در بر بگیرد همچنین می‌تواند موقت یا دائمی باشد.

علت ریزش مو در طب رایج:

ریزش مو می‌تواند نتیجه:

  • وراثت
  • تغییرات هورمونی
  • شرایط پزشکی
  • یا بخشی طبیعی از فرآیند  پیری

باشد.

در تشخیص افتراقی علل ریزش مو، آنچه از اهمیت بالایی برخوردار است و باید در نظر گرفته شود، مواردی مانند:

  • مدت زمان ریزش مو
  • میزان و درصد ریزش مو
  • محل و الگوی ریزش مو
  • وسعت ریزش مو
  • و شکایات همراه بیمار مانند خارش و احساس سوزش

است.

مواردی مانند:

  • داروها
  • رژیم غذایی سخت
  • کمبود مواد غذایی
  • بیماری‌های جسمی و روانی
  • کاهش وزن شدید
  • بیماری‌های تیروئیدی و مشکلات هورمونی
  • فقر آهن مزمن
  • زایمان
  • مسمومیت با آرسنیک و تالیوم و….

از جمله علل ریزش مو می باشد.

ریزش موی ارثی با افزایش سن شایع‌ترین علت طاسی در مردان است.

آلوپسی آندروژنیک (ریزش موی وابسته به هورمونهای جنسی مردانه ) شایع‌ترین نوع ریزش مو در مردان است و مشخصه آن ریزش پیشرونده موهای ترمینال بر پوست سر خواهد بود.

  • جلو سر
  • وسط سر
  • ناحیه گیجگاهی
  • و فرق سر

شایعترین مناطقی هستند که دچار ریزش مو می‌شوند. این ریزش موی ارثی در بین پسرانی که پدرانشان طاس هستند احتمال بروز بیشتری دارد. طاسی الگوی زنانه نوعی ریزش مو است که در زنان اتفاق می‌افتد. در پزشکی این نوع ریزش مو را آلوپسی آندروژنیک می‌نامند. در حقیقت شایعترین مدل ریزش مو که در زنان و مردان اتفاق میافتد همین آلوپسی آندروژنیک است.

درمان ریزش مو در طب رایج:

درمان‌های موضعی:

  • ماینوکسیدیل: این دارو فولیکول های کوچک مو را افزایش می دهد و موهای ابتدایی و کوچک را به موهای ترمینال و نهایی تبدیل می‌کند. عوارض جانبی بالقوه موضعی ماینوکسیدیل عبارتند از: خارش پوست سر، پوسته پوسته شدن صورت.
  • لاتانوپروست: که از مشتقات پروستاگلاندین است در واقع یک قطره چشمی است که برای درمان گلوکوم (آب سیاه چشم) استفاده می‌شود که البته استفاده از آن عوارض بالقوه‌ای دارد.
  • شامپوهای کافئین دار: پزشکان معتقدند این نوع شامپوها خونرسانی پوست سر و فولیکول مو را افزایش می‌دهند.

داروهای خوراکی:

داروهای خوراکی درمان ریزش مو عبارت اند از:

  • اسپیرنولاکتون
  • سیپروترون استات
  • فیناستراید
  • فلوتامید

درمان‌های دیگر:

درمان‌های دیگر برای درمان ریزش مو عبارت اند از :

  • درمان جراحی یا کاشت مو، که برای افرادی که به درمان های دارویی پاسخ نمی دهند استفاده می شود. همچنین نوردرمانی و لیزر که بیشتر در مورد مردان گزارشات مثبتی دیده شده است
  • پلاسمای غنی شده با پلاکت (  PRP) که در واقع نمونه خون از بیمار گرفته شده و با دستگاه سانتریفیوژ پلاکت جدا شده و به بیمار تزریق می شود.
  • مزوتراپی: تزریق ویتامین ها و مواد مغذی مو در پوست است و باید 10 تا 12 جلسه هفتگی تزریق صورت گیرد. در این روش درمانی، اولین آثار درمانی پس از 4 ماه دیده می شود.

درمان بیماری ریزش مو در طب سنتی ایرانی:

در ابتدا باید متذکر شد که هر چه زودتر برای درمان ریزش مو اقدام شود، درمان موثرتر خواهد بود.

باید یادآور شویم که درمان در طب ایرانی، برای هر فرد به طور اختصاصی انجام می‌شود زیرا  در طب ایرانی بیماری هر شخص با توجه به مزاج اصلی  هر وی و سوء مزاج پیش آمده برای وی درمان می‌شود. پس نمی‌توان درمان‌های توصیه شده متخصصان طب ایرانی برای درمان ریزش موی  دیگران را عمومیت داده و استفاده نماییم که گاها با توجه به اختلاف در مزاج‌ها می‌تواند مضر هم باشد.

در اولین مرحله درمان در طب ایرانی تمام بیماری‌ها ازجمله ریزش مو با اصلاح روش و شیوه زندگی آغاز می‌شود.

در مرحله بعد با توجه به تشخیص اگر  علت ریزش مو کمبود مواد اولیه تولید مو باشد، غذاهای ویژه‌ای توصیه می‌شود، از جمله:

  • گوشت بزغاله
  • بره یکساله
  • زرده ی تخم مرغ عسلی  (نیم برشت)
  • گوشت کبابی
  • سرابی
  • و پاچه گوسفند.

اگر علت ریزش مو مربوط به افزایش بلغم باشد؛ اضافه نمودن ادویه جاتی مانند زعفران، دارچین و زیره به غذاها می‌تواند کمک کننده باشد.

در طب ایرانی با توجه به علل ذکر شده ریزش مو در هر فرد درمان ویژه انجام می‌شود و داروهای گیاهی تقویت کننده مو  توصیه می‌گردد.

همچنین، در مواردی که مشکلات معدی و کبدی وجود داشته باشد در ابتدا باید این دو عضو را درمان کرد. در مواردی که بیمار دچار اختلالات خواب است نیز باید با بوییدن عصاره گل بنفشه یا استفاده از قطره آن خواب را بهبود بخشید.

سپس صورت خاص به درمان ریزش مو  به صورت موضعی یا خوراکی پرداخته می‌شود و از لوسیون‌های مناسب هر مزاج یا داروهای گیاهی مناسب هر مزاج استفاده می‌شود.