سامانه ملی نظام پزشکی و روانشناسي باليني ايران سامانه ملی نظام پزشکی و روانشناسي باليني ايران
Related Articles
برای درمان نقایص و بیماری‌های قلب گاهی نیاز به جراحی است. معمولا نقایص عمده با عمل قلب باز بهبود پیدا می‌کند. اما نقایص جزئی را می‌توان با عمل قلب بسته درمان کرد. در این جراحی نیازی به قراردادن دستگاه بای پس قلبی ریوی نیست و ضربان قلب متوقف نمی‌شود. دستگاه بای پس قلبی ریوی در طول عمل به‌جای قلب وظیفه خون‌رسانی به اندام‌ها و بافت‌ها را برعهده دارد.
عوارض این عمل نسبت به جراحی قلب باز کمتر بوده و دوره نقاهت کوتاه‌تری دارد. عمل بسته قلب معمولا روش تسکین‌دهنده موقتی است و درمان قطعی بیماری قلبی محسوب نمی‌شود. گاهی هم بیمار به چندین عمل جراحی نیاز دارد. در این شرایط جراحی بسته قلب به‌عنوان اولین مرحله ترمیم نقص انجام می‌شود.
اصطلاح جراحی قلب باز و بسته مربوط به دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ می‌شود. در آن سال‌ها اولین عمل‌های قلب انجام می‌شد. این جراحی‌ها در درمان اختلالات مادرزادی کاربرد داشتند. جراح برای اینکه بتواند قلب را باز کند، از دستگاه بای پس قلبی ریوی استفاده می‌کرد. اما با روی کار آمدن جراحی قلب بسته، در این تکنیک دیگر نیازی به دستگاه بای پس قلبی ریوی نبود.
چه زمانی عمل بسته قلب انجام می شود؟
در عمل بسته قلب، جراحی روی ساختارهای خارج از قلب انجام می‌شود و نیازی به توقف ضربان قلب نیست. در طول جراحی عملکرد قلب ادامه پیدا می‌کند. جراحی روی رگ‌های خونی که از قلب می‌آیند، مانند آئورت یا شریان‌های ریوی انجام می‌شود. در جراحی‌های مختلفی می‌توان از این روش استفاده کرد. از جمله:
- ترمیم کوآرکتاسیون آئورت
- بستن مجرای بوتالوس
- تقسیم حلقه عروقی
- بستن یا تقسیم مجرای شریانی باز
- ترمیم برخی از مشکلات شریان ریوی
- ترمیم یا تعویض دریچه میترال
- ترمیم یا تعویض دریچه آئورت
- پیوند عروق کرونر
- ترمیم نقص سپتوم دهلیزی
- ترمیم یا تعویض دریچه سه لتی
- فیبریلاسیون دهلیزی
گاهی این جراحی فقط به‌عنوان روش تسکینی موقت انجام می‌شود و در درمان قطعی بیماری تاثیری ندارد. معمولا در کودکان خردسالی که نقایص قلبی دارند و نیاز به جراحی‌های چندمرحله‌ای است، این عمل انجام می‌شود. عمل بسته قلب به طور موقت علائم بیماری قلبی را بهبود می‌دهد. برای انجام جراحی‌های اصلی کودک باید بزرگ‌تر شود.
